هیات داوران در بررسی و نقادی مسئولانه و قضاوت خود ، ضمن انتخاب نهایی آثار ، اذعان می دارد که سقف کمال گرایی مورد نظر داوران تا حد زیادی محدود و منوط به سطح کیفی آثار رسیده ، هم به لحاظ فنی و هم از منظر نگاه خلاقه شد . سقف کمال گرایی داوران ، در توجه به میراث بی بدیلی نهفته است که هم اینک دراندیشه هنرمندان و وجدان روزگار ما در حال بروز و ظهور است . لذا ، بی تردید تنها در چنین عرصه هایی است که همواره میان کمال مطلوب و وضع موجود ، نوعی مجادله سازنده و فرهنگ ساز رخ می دهد که جهت گیری روبه تعالی را ممکن می سازد . تا آنجا که می توان به ضرس قاطع گفت که فاصله میان « امر ممکن » و « امر مطلوب » در چنین اجتماعی بین المللی از حضور هنرمندان قابل ارزیابی است تا به دور از خود بزرگ بینی های فریبنده ، یا خود کوچک بینی های گمراه کننده ، پایگاه و مقام خود را درجهان رصد کنیم .
ایرانیان بیش از هر قومی در جهان ، اندیشه و هنر را در کالبد کتاب گره زده اند.کما اینکه هر طراح گرافیک و یا خوشنویس امروزی در پردازش تایپوگرافیک آثارش ناگزیر از مطالعه و شناخت تاریخ کتاب آرایی و آشنایی با رمز و راز جریان مقدس خوشنویسی ایرانی/ اسلامی است . با این مختصر ، کافی است تا به درک آنچه در لابلای کتب ، و یا بر کاشی و سفال و گچبری و آجرکاری در قرون و اعصار ثبت و حک شده ، بیندیشیم و از آن مهمتر و شاید دشوارتر، آنکه این میراث را بر بستر زمینه ای متفاوت و در قالب رسانه ای جدید به نام « پوستر » انتقال دهیم . چالشی که درتفاوت بنیادین میان کارکرد یک پوستر در جهان امروز ، با مثلاً یک سفالینه منقوش ، کاشی ، و یا ورقی از اوراق یک کتاب خطی ؛ وجود دارد . تجربه این انتقال خلاق ، و دستیابی به نوعی گرافیسم ریشه دار و فرهنگی ، همان هدف غایی است که در چنین نمایشگاه هایی باید آن را جستجو کرد . اعتنا و اهتمام به این مفاهیم تابناک تاریخ هنر ایرانی / اسلامی را در جهان یکه و ممتاز کرده است .
هیات انتخاب ، از میان1260 اثر رسیده از26 کشور جهان ؛ در بخش پوسترهای اسماء الحسنی 99 اثر، و در بخش پوسترهای فرهنگی 110 اثر را برگزید تا در هفتمین نمایشگاه بین المللی سالانه تایپو گرافی پوستر اسما ء الحسنی به نمایش در آیند .
در تجارب حاصله از برگزاری این نمایشگاه در سال های گذشته ، گهگاه آثاری دیده شده که طراح به نوعی برداشتی سطحی از معنا قناعت شده و مضمونی را که برخوردار از اندیشه ای والا و عمقی چند لایه بوده به ترجمه ای تحت اللفظی از« معنا » به « تصویر» تهی از عمق بدل شده و در حقیقت طراح کلامی متعالی را به تصویری معمولی بدل کرده است. از جمله کلام مقدس« هوسمیع » یا « هوالبصیر» را با تصویر یک گوش یا چشم اسکن شده در کنار کلمه یاد شده و در ابعاد پوستر الصاق و طراح به خیال خود اثری با مضمون اسماء الحسنی خلق کرده اند. بدیهی است چنین سطحی از اجرا و چنین درکی از معنا ، یک بار ممکن است رخ دهد و بی شک قرارگرفتن در متن مسابقه و حضور در نمایشگاه ، اذهان برخی از مشتاقان را صیقل داده وآنان را برای رو در رویی با مفاهیم عالی و نکات معنوی آماده می سازد . چرا که اسماء شریف یا اسما ء الحسنی ، یعنی زیبا ترین نام های خداوند که بی شمار است و دقت در معانی آنها و اقدام به طراحی آنها با توجه به غنای فرهنگ خودی و دستاوردهای نوین جهانی می تواند منجر به موجی تاثیرگذاردر گرافیک معاصر جهان شود .
طراحی نام های متعدد عشق آمیز و دل انگیز حضرت حق ، به راستی وسوسه انگیز است که برکات بسیار با خود دارد. کمترین آنها شاید پشتوانه سازی ارکان گرافیک معاصر ما باشد؛ یعنی اهتمام به مفاهیمی که از آب و نمک چند هزارساله گذشته است ، مفاهیمی که در یک سده گذشته تحت تاثیر جریانات عاریتی به پس رانده شده بود. در این راستا باید هوشیار باشیم که نه به « گذشته گرایی نسنجیده » بلغزیم و نه به « نوگرایی بی پشتوانه » سقوط کنیم .
اهل فن به خوبی می دانند که تجربه طراحی و انتشار پوستر در زمینه هایی مانند سینما، انواع عرصه های تبلیغی و معرفی کالاها و خدمات تجاری در جهان امروز به وفور در حال افزایش است ؛ حال آنکه پردازش مفاهیم معنوی در قالب پوستر ، در قیاس با طراحی پوستر برای محصولات و کالاهای مصرفی ، کم سابقه و یا بی سابقه است . امری که هم اینک شاهد برگزاری هفتمین نمایشگاه بین المللی آن هستیم. جمع آوری تجارب به دست آمده و جهت گیری هوشمندانه آن می تواند اندیشه ما را با استفاده از رسانه مؤثر و آشنای همه ملل یعنی پوستر ، به جهان معرفی کند .
هیئت داوران : احمد رضا دالوند / کورش پارسانژاد / صداقت جباری / بیژن صیفوری و مسعود نجابتی
